Τον Φεβρουάριο του 1861η φυλή των Τσερόκι ενώθηκε με την Συνομοσπονδία (Νότο). Θα ακολουθήσουν και άλλες φυλές. Οι Creek, οι Τσόκταου, οι Τσικάσο και οι Seminole. Τα συντάγματα πεζικού και ιππικού υπό τις διαταγές αξιωματικών ινδιάνικης προέλευσης θα κερδίσουν την δόξα στο Ουίλσον Κρηκ, στο Μισούρι, τον Αύγουστο του 1861 στην αιματηρή μάχη του Πη-Ρητζ (Pea Ridge), τον Μάρτιο του 1862. Στη συνέχεια θα αποτελέσουν την μεραρχία Indian Cavalry, μία από τις δύο ταξιαρχίες της θα βρίσκεται υπό τις διαταγές ενός ινδιάνου Τσερόκι του ταξίαρχου Σταντ Γουέντη (Stand Watie).
Αυτός θα είναι ο τελευταίος συνομοσπονδιακός στρατηγός που θα καταθέσει τα όπλα στις 23 Ιουνίου 1865, δύο μήνες μετά την συνθηκολόγηση του Αππότομαξ.
Ο Stand Watie γεννήθηκε στην Oothcaloga, στο έθνος των Cherokee (Cherokee Nation και νυν Calhoun της Georgia) στις 12 Δεκεμβρίου του 1806, γιος του Uwatie (που σημαίνει "ο αρχαίος"), από το χριστιανικό όνομα David Uwatie και από την Susanna Reese.
Ο Stand Watie, ήταν χριστιανός.
Κατά το 1820, σχεδόν το ένα τρίτο του έθνους των Cherokee είχε μετεγκατασταθεί δυτικά του ποταμού Μισισιπή. Τα εδάφη τους στο ινδικό έδαφος (η σημερινή Οκλαχόμα), που ευημερούσαν πριν από τον εμφύλιο πόλεμο του 1861-65, έγιναν ερείπια μετά. Πολλοί από αυτούς τους Ινδιάνους ήταν χριστιανοί και άριστα εκπαιδευμένοι.
Ήταν Αμερικάνοι πολίτες, πολλοί πλούτισαν και πολλοί ήταν ιδιοκτήτες φυτείας, ακόμη και ιδιοκτήτες σκλάβων.
Οι Cherokee ίδρυσαν τοπική κυβέρνηση το 1827, με αρχηγό τον John Ross (1796-1866). Αντιτάχθηκε στις μετακινήσεις των Cherokee από την γη των πατέρων τους και στην παράνομη Πράξη Μετακίνησης (‘Indian Removal Acts’) του προέδρου των ΗΠΑ, Andrew Jackson.
Έως τα μέσα του 1837, πολλοί Cherokee είχε μεταφερθεί στην Ινδιάνικη Περιοχή (Indian Territory). Τις υπόλοιπες φυλές, με εξαίρεση κάποιους που κατέφυγαν στα βουνά, τους έδιωξαν βίαια από τα σπίτια τους και τους έστειλαν στην Δύση το 1838 κατά την διαβόητη «Trail of Tears» (Το Μονοπάτι των Δακρύων) κατά το οποίο πολλοί χάθηκαν χάρη στους παράνομους νόμους του Τζάκσον.
Χιλιάδες από αυτούς, κυρίως γυναίκες και παιδιά, έχασαν τη ζωή τους στη μεγάλη απέραντη ερημιά, από τον άγριο χειμώνα και μερικές φορές από την βία των στρατιωτών της Ομοσπονδίας, καθ 'οδόν προς τη νέα τους πατρίδα.
Ήταν μια απόπειρα γενοκτονίας.
Ο Watie και άλλοι στην αρχή θεωρήθηκαν συνεργάτες και μερικοί δολοφονήθηκαν. Τελικά, αυτά τα προβλήματα σταμάτησαν και ο Watie διορίστηκε στο Συμβούλιο των Φυλών Cherokee και υπηρέτησε εκεί από το 1846 έως το 1861.
Λίγο αργότερα, ο Watie στρατολογήθηκε στον στρατό της Συνομοσπονδίας (Νότιοι).
Όταν το έθνος των Cherokee ψήφισαν για την υποστήριξη της Συνομοσπονδίας, ο Watie οργάνωσε ένα σύνταγμα ιππικού. Τον Οκτώβριο του 1861, έγινε συνταγματάρχης στους τυφεκιοφόρους του First Cherokee Mounted Rifles. Ο Watie θα παίξει ρόλο στη μάχη του Pea Ridge στο Αρκάνσας, όπου νίκησε ο στρατός της Ένωσης (Βόρειοι), στις 6 - 8 Μαρτίου 1862. Τα στρατεύματα του Watie αιχμαλώτισαν τις θέσεις του πυροβολικού της Ένωσης και κάλυψαν την υποχώρηση των δυνάμεων των Νοτίων από το πεδίο της μάχης.
Ο Watie προήχθη σε Ταξίαρχο από τον Γενικό Στρατηγό Samuel Bell Maxey, και του δόθηκε να ηγείται της πρώτης Ινδιάνικης Ταξιαρχίας, που αποτελείτο από δύο συντάγματα τυφεκιοφόρων και τρία τάγματα πεζικού Cherokee, Seminole και Osage. Αυτά τα στρατεύματα είχαν την βάση τους νότια του καναδικού ποταμού, και κατά περιόδους διέσχιζαν τον ποταμό και έμπαιναν στο έδαφος της Ένωσης.
Πολέμησαν σε διάφορες μάχες και αψιμαχίες στις δυτικές ομοσπονδιακές πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των ινδιάνικων περιοχών, του Αρκάνσας, του Μισούρι, του Κάνσας και του Τέξας. Η δύναμη του Watie, σύμφωνα με πληροφορίες, πολέμησε στις περισσότερες μάχες δυτικά του ποταμού Μισισιπή από οποιαδήποτε άλλη μονάδα.
Στις 23 Ιουνίου 1865, μετά την μάχη του Doaksville, στο Fort Towson στο έθνος των Choctaw, ο Watie υπέγραψε την παύση των εχθροπραξιών με εκπροσώπους της Ένωσης και έγινε ο τελευταίος στρατηγός των Νοτίων που κατέθετε τα όπλα.
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Watie πίεζε την Ουάσιγκτον για την αναγνώριση ενός ξεχωριστού «Νότιου Έθνους των Cherokee», κάτι που δεν έγινε δεκτό.
Πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου 1871. Άφησε πίσω του την χήρα γυναίκα του Sarah Bell Watie και τα δύο του παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου