Άρθρα ιστορικού περιεχομένου για τις Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής (C.S.A. 1861-1865) που δημοσιεύονται στο ιστολόγιό μου Κόκκινος Ουρανός


Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Στρατηγός "Stonewall" Jackson (1824 - 1863)


Στις 21 Ιανουαρίου του 1824 γεννήθηκε ο Thomas Jonathan "Stonewall" Jackson, ο πιο γνωστός και πιο ηρωικός στρατηγός των Νοτίων (Confederacy) στο Αμερικάνικο Εμφύλιο Πόλεμο (1861 - 1865), μετά βέβαια, τον Στρατηγό Robert E. Lee.


Ο Jackson χτυπήθηκε, κατά λάθος, από πυρά στρατιωτών της Συνομοσπονδίας (νοτίων), στη Μάχη του Chancellorsville, στις 2 Μαΐου του 1863, όπου και επέζησε, χάνοντας όμως το ένα του χέρι, το οποίο ακρωτηριάστηκε. Οκτώ ημέρες μετά, ωστόσο, στις 10 Μαΐου του 1863, καταβεβλημένος από πνευμονία, υπέκυψε από επιπλοκές και πέθανε.


Ο θάνατός του ήταν μεγάλη απώλεια για τον στρατό των Νοτίων και δημιούργησε μεγάλο μειονέκτημα στην προοπτική της νίκης που διαφαινόταν μέχρι εκείνη την χρονική στιγμή, χτυπώντας επίσης και το ηθικό του στρατού αλλά και του λαού των Νοτίων.


Στρατιωτικοί ιστορικοί θεωρούν τον Τζάκσον έναν από τους πιο ταλαντούχους διοικητές τακτικού στρατού, στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.


Η φημισμένη του εκστρατεία του γνωστή ως ‘Valley Campaign’, στην κοιλάδα του Shenandoah στην Virginia, όπου κύκλωσε αιφνιδιαστικά, τον στρατό των Βορείων, αποτελεί, μέχρι σήμερα, αντικείμενο μελέτης σε όλο τον κόσμο ως παράδειγμα καινοτόμου και τολμηρής ηγεσίας.

Στην ‘Valley Campaign’ ο Jackson με 17.000 άντρες βάδισε 646 μίλια (1.040 χλμ) σε 48 ημέρες, νικώντας σε διάφορες μικρές μάχες και εμποδίζοντας τρεις στρατιές της Ένωσης (Βόρειοι), συνολικά 52.000 αντρών, από το να επιτεθούν στο Richmond.


Διέπρεψε επίσης και σε άλλες μάχες: Στην πρώτη μάχη του Bull Run (όπου του έδωσαν το διάσημο παρατσούκλι "Stonewall" που σημαίνει «Πέτρινος Τοίχος», γιατί στεκόταν ακίνητος και ατρόμητος, ενώ σφύριζαν δίπλα του οι σφαίρες του εχθρού), στην δεύτερη μάχη του Bull Run, στο Antietam, και στο Fredericksburg.


Ο "Stonewall" Jackson ήταν ένας από τους πιο παράξενους στρατηγούς στην υπηρεσία του στρατού των Συνομοσπονδιακών Πολιτειών της Αμερικής (Confederate States of America – C.S.A.).

Τον διακατείχε θρησκευτικός ζήλος, αλλά διψούσε για την μάχη. Παρά τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του, τις περισσότερες από τις μάχες τις έδωσε την Κυριακή.


Ήταν εξαιρετικά πειθαρχημένος, αλλά θα μπορούσε να αγνοήσει μια διαταγή, αν διαφωνούσε. Ήταν ο άνθρωπος που εμπιστευόταν πιο πολύ ο Στρατηγός Lee, όμως ο ίδιος ο Jackson αισθανόταν ότι ήταν υποτεταγμένος σε κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό του και τον Θεό.


Με τα χρόνια, το όνομα του Stonewall Jackson έφθασε να έχει πάρει σχεδόν μυθικές διαστάσεις.


Το περιστατικό για το πώς πήρε το διάσημο παρατσούκλι του είναι το εξής.


Κατά τη διάρκεια της μάχης στην Manassas, όταν ο Στρατηγός των Νοτίων Bernard Bee είδε τον Jackson και τους άντρες του από την Virginia να στέκονται ακλόνητοι παρά την σφοδρή επίθεση από τους στρατιώτες των Βορείων, φώναξε, "Νάτος ο Jackson, στέκεται σαν πέτρινος τοίχος." Λίγο μετά μία σφαίρα από Γιάνκη χτύπησε τον Bee.


Ο Thomas Jonathan Jackson γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1824, στο Clarksburg της Virginia (νυν Δυτική Βιρτζίνια). Ο πατέρας του, ήταν δικηγόρος και πέθανε όταν ο Thomas ήταν μόλις 6 χρονών και ο θάνατος του είχε αποτέλεσμα να βρεθεί η οικογένεια σε μεγάλη φτώχια. Η μητέρα του, αργότερα ξαναπαντρεύτηκε αλλά ο νέος σύζυγός της δεν ήθελε τα παιδιά της, και έτσι ο μικρός Thomas στάλθηκε για να ζήσει με συγγενείς.


Από τύχη ο Thomas γράφτηκε στη φημισμένη Στρατιωτική Ακαδημία των ΗΠΑ στο West Point της Βιρτζίνια. Ο δόκιμος Τζάκσον ήταν τόσο ντροπαλός και προσεκτικός στους τρόπους του που οι συμμαθητές του δεν τον είχαν παρατηρήσει ακόμα, τους πρώτους έξι μήνες.


Ο Jackson αποφοίτησε από την Ακαδημία το 1846, 17ος σε μια τάξη 59 μαθητών. Ήταν ο καιρός που μόλις άρχιζε ο Μεξικανικός Πόλεμος. Υπηρέτησε στο μέτωπο για δύο χρόνια, στο πυροβολικό και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο στρατόπεδο Carlisle στην Πενσυλβάνια. Αλλά ο στρατός σε καιρό ειρήνης δεν άρεσε στον Τζάκσον και υπέβαλε την παραίτησή του το 1851 για να δεχτεί μια θέση δασκάλου στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο (Virginia Military Institute) στο Lexington της Βιρτζίνια.


Το ξέσπασμα του εμφύλιου πολέμου βρήκε τον Jackson να διδάσκει ακόμη στο VMI. Διατάχθηκε να βρεθεί στο Richmond, μαζί με ολόκληρο το σώμα των δοκίμων της Σχολής ενώ λιγότερο από μια εβδομάδα αργότερα, ο συνταγματάρχης Jackson ανέλαβε τη διοίκηση των στρατευμάτων στο Ferry Harper και σύντομα προήχθη σε ταξίαρχο.


Μετά το First Manassas, ο Jackson προήχθη σε υποστράτηγο και τοποθετήθηκε στην κοιλάδα της Shenandoah Valley, όπου έτρεψε τα στρατεύματα της Ένωσης σε άτακτη φυγή, εξαπολύωντας ένα ανελέητο κυνηγητό και γεμίζοντας τους Βόρειους με σύνδρομα κατωτερότητας. Οι 'Γιάνκηδες' θα είχαν σηκώσει ακόμη περισσότερη σκόνη πίσω τους, εάν δεν τον είχε διατάξει ο Robert E. Lee να κατευθυνθεί στην χερσόνησο της Ανατολικής Βιρτζίνια, όπου 100.000 στρατιώτες της Ένωσης υπό τον στρατηγό Τζορτζ McClellan έκαναν επίθεση.


Ο Jackson άφησε απρόθυμα την κοιλάδα, πλην όμως σε λίγο ο στρατός του Βορείων του McClelland γύριζε τρέχοντας πανικοβλημένος, πίσω στην βάση του.


Ο Τζάκσον είχε ένα τρομερό παρουσιαστικό. Ψηλότερος από τον μέσο στρατιώτη, ήσυχος, γενειοφόρος, με διαπεραστικά πρασινογκρίζα μάτια και μεγάλο πρόσωπο.


Όταν κάποιος λοχαγός του τον ρώτησε πως είναι τόσο ατρόμητος και γενναίος στην μάχη ο Jackson απάντησε: "Captain, my religious belief teaches me to feel as safe in battle as in bed. God has fixed the time for my death. I do not concern myself about that, but to be always ready, no matter when it may overtake me. That is the way all men should live, and then all would be equally brave." Δηλαδή: "Λοχαγέ, οι θρησκευτικές μου πεποιθήσεις με διδάσκουν να αισθάνομαι το ίδιο ασφαλής στην μάχη, όπως και στο κρεβάτι μου. Ο Θεός έχει καθορίσει τον χρόνο για το θάνατό μου. Δεν ανησυχώ λοιπόν γι 'αυτό, αλλά για το αν είμαι πάντα έτοιμος, ότι και να μου συμβεί. Αυτός είναι ο τρόπος που όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να ζουν, και τότε όλοι θα ήταν εξίσου γενναίοι. "


Όταν πέθανε έγινε μεγάλος θρήνος στο Νότο. Ο Στρατηγός Lee ποτέ δεν ξεπέρασε το σοκ.

Όλοι αναρωτιούνται, αν ο Jackson ήταν παρών στη Μάχη του Gettysburg, δύο μήνες αργότερα, (όπου έχασαν οι Νότιοι και άρχισε για αυτούς η αντίστροφη μέτρηση) αν η έκβαση του πολέμου θα ήταν πολύ διαφορετική με τον Τζάκσον στα πεδία της μάχης.


Παρεμπιπτόντως το τελευταίο τεύχος του περιοδικού ‘Στρατιωτική Ιστορία - ΜεγάλεςΜάχες’ έχει αφιέρωμα στην Μάχη του Gettysburg.


Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Let us cross over the river, and rest under the shade of the trees» («Ας διαβούμε το ποτάμι και ας ξεκουραστούμε κάτω από την σκιά των δέντρων»).




Στην ιστορική ταινία ‘Gods and Generals’ («Θεοί και Στρατηγοί») κεντρικό πρόσωπο είναι ο Στρατηγός Jackson τον οποίον υποδύεται υποδειγματικά ο πολύ καλός ηθοποιός Stephen Lang. ( Ο Lang παίζει στο πολυδιαφημιζόμενο ‘Avatar’).


Η ταινία ‘Gods and Generals’ (από όπου είναι και τα παρακάτω βίντεο) είναι μια φανταστική, κατά την γνώμη μου, ταινία, για όσους τους αρέσουν οι πολεμικές ταινίες. Είναι επίσης και μία ταινία (ίσως η πρώτη, αν εξαιρέσεις το ‘Gone with the Wind’) που σπάει (επιτέλους) το κινηματογραφικό κατεστημένο, καθώς μοιάζει να ‘κλείνει το μάτι’ στους Νότιους. Και για αυτό την αγαπώ! Long Live the South!




Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Robert Edward Lee (1807-1870)


Στις 12 Οκτωβρίου 1870 πέθανε σε ηλικία 63 ετών, ο Robert Edward Lee (Ρόμπερτ Έντουαρντ Λη), ο θρυλικός στρατηγός των Νοτίων (C.S.A.) στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1861 - 1865).


Η φοβερή στρατιωτική του ικανότητα έφερε τα στρατεύματα των Νοτίων που υστερούσαν σε αριθμό και εξοπλισμό από τους Βόρειους, στα πρόθυρα της Ουάσινγκτον, ενώ το όνομα του έγινε συνώνυμο του Νότου.

Έχαιρε βαθιάς εκτίμησης και στους στρατιώτες του Βορρά. Κατά την ημέρα της παράδοσης του Νότου οι βόρειοι τον ασπάστηκαν ως δικό τους αρχηγό.


Έχασε από προσωπικό του λάθος την κρίσιμη μάχη στο Gettysburg και από συγκυρία πιθανόν και αυτόν τον ίδιο τον πόλεμο.


Θεωρείται η πιο σημαντική προσωπικότητα του Αμερικανικού Εμφυλίου


Ο Lee γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1807 στην Φυτεία του Stratford Hall (φωτο πάνω) στο Westmoreland County της Virginia. Ήταν το 5ο παιδί του Henry Lee, ήρωα της Αμερικανικής Επανάστασης και της Anne Hill Lee. Όταν ο Lee ήταν 11 ετών, πέθανε ο πατέρας του αφήνοντας την οικογένεια μέσα στα χρέη.


Το 1825 μπήκε στην Στρατιωτική Ακαδημία των ΗΠΑ και έγινε ο πρώτος δόκιμος που κατάφερε να πάρει τον βαθμό του λοχία στο τέλος του πρώτου έτους του.

Αποφοίτησε το 1829.

Υπηρέτησε για 17 μήνες στο Φρούριο Fort Pulaski στην Georgia και το 1831 μετατέθηκε στο Fort Monroe.

Κατά την διάρκεια της θητείας του στο Fort Monroe, παντρεύτηκε την Mary Anna Randolph Custis (1808–1873), η οποία ήταν τρισέγγονη της Martha Washington γυναίκας του George Washington, πρώτου προέδρου των Η.Π.Α.


Ο Lee ήταν εναντίον της δουλείας και δεν είχε δούλους.


Το τέλος της 36ετούς καριέρας του τον βρήκε διοικητή στην φρουρά του Τέξας και την ώρα της απόσχισης οι Τεξανοί τον διώχνουν σαν εκπρόσωπο της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Στην συνέχεια τον διάλεξε ο αρχιστράτηγος Ουίνφηλντ Σκοτ που τον εκτιμούσε σαν τον καλύτερο ποτέ στρατιώτη του, να του αναθέσει την διαδοχή του στην στρατιωτική ηγεσία του Βορρά. Ο Lee απάντησε ότι αν η Βιρτζίνια αποσχιστεί, όπως αναμενόταν, τότε δεν θα μπορούσε να σηκώσει το σπαθί ενάντια στα παιδιά του. Ο Σκοτ, λυπημένα, δήλωσε ότι δεν περίμενε άλλη απάντηση από έναν τέτοιο ακέραιο χαρακτήρα.


"Με όλη μου την αφοσίωσή στην Ένωση και το αίσθημα της νομιμοφροσύνης και του καθήκοντος που χαρακτηρίζει έναν Αμερικάνο πολίτη, δεν είμαι σε θέση να σκεφτώ ότι μπορώ να σηκώσω το χέρι μου εναντίον των συγγενών μου, των παιδιών μου και του σπιτιού μου. Κατόπιν τούτου, υπέβαλα την παραίτησή μου στο στρατό, για να υπερασπιστώ την μητρική μου πολιτεία, με την ειλικρινή ελπίδα ότι οι φτωχές μου υπηρεσίες μου δεν θα είναι απαραίτητες, ελπίζοντας ότι δεν θα κληθώ ποτέ να υψώσω το σπαθί μου ....." Γράμμα του Lee προς την αδελφή του, 20 Απριλίου 1861.


Ο
Lee επέστρεψε στην Βιρτζίνια και τελικά δέχτηκε μια θέση συμβούλου στο επιτελείο του Νότου όπως άρμοζε σε ένα άτομο της προχωρημένης ηλικίας του. Τα λόγια του για το πως έβλεπε την εξέλιξη του πολέμου υπήρξαν προφητικά: «Ο Νότος δεν συνειδητοποιεί τα τεράστια υλικά αποθέματα του Βορρά και ο Βορράς δεν συνειδητοποιεί το πείσμα για αντίσταση του Νότου».

Πάντως οι στρατιωτικοί ελιγμοί των νοτίων στρατηγών Lee, Jackson, Longstreet, Early και Stewart έμειναν στην στρατιωτική ιστορία, ενώ για τους βόρειους στρατηγούς ελάχιστα πράγματα μνημονεύονται, διότι άλλαζαν συχνά λόγω των στρατιωτικών τους αποτυχιών και δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ποσοτική υπεροχή τους σε εξοπλισμό και στρατό.


Κατά τον τραυματισμό του επίσης ικανού νότιου στρατηγού StonewallJackson, που τελικά έχασε το αριστερό του χέρι ο Lee είχε πει χαρακτηριστικά: «Εκείνος έχασε το αριστερό του κι εγώ το δεξί μου χέρι!»


Ο Lee αντέγραψε την τακτική του Ναπολέοντα. Έτσι χώριζε τον στρατό του σε δύο η τρία τμήματα, αναγκάζοντας τον αντίπαλο να διασπάσει τις δυνάμεις του αντίστοιχα για να μην βρεθεί εκτεθειμένος.


Στην συνέχεια ανακάλυπτε το αδύνατο σημείο του εχθρού και με μία γρήγορη αναδιάταξη δυνάμεων επετίθετο εκεί. Για την επιτυχία του σχεδίου όμως απαιτούνταν δύο θεμελιώδεις προϋποθέσεις: α) ο αρχιστράτηγος έπρεπε να έχει καλή πληροφόρηση των αντιπάλων θέσεων και β) μεγάλη εμπιστοσύνη στους διοικητές των μονάδων του, ότι είχαν κατανοήσει πλήρως το σχέδιο και θα δρούσαν άμεσα όταν θα ερχόταν η ώρα να κτυπήσουν. Σε αντίθετη περίπτωση η σύγχυση ήταν η μόνη κατάληξη.


Στην κρίσιμη μάχη του Gettysburg ο Lee έχασε επαφή με το ιππικό του και μαζί με αυτό και την πληροφόρηση για την ανάπτυξη του εχθρού.


Στις 28 Σεπτέμβρη 1870, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και έκτοτε δεν μπορούσε να μιλάει. Ο Lee πέθανε τελικά από τις επιπτώσεις πνευμονίας, λίγο μετά τις 9 π.μ. στις 12 Οκτωβρίου του 1870, στο Lexington της Virginia. Θάφτηκε κάτω από παρεκκλήσι Lee Chapel στο Washington and Lee University, όπου μένει θαμμένος μέχρι σήμερα.


Πηγή: Wikipedia